Peygamber Kıssaları

ÖNSÖZ   Bismillahirrahmanirrahim. Eserin hazırlanmasında Kuran-ı Kerimden ve Hadis kaynaklarından istifade edilmiştir. Bu bölümlerin dışında kalan anlatımlar Kuran ve Hadis ruhuna bağlı kalmak üzere, tarihi kayıtlar ve hayatın akışına uygun düşecek tarzda tamamen yazarın anlatımı ile kıssalar haline getirilmiştir. “Buna karşılık, sizden bir ücret istiyor değilim, benim mükâfatım mı verecek olan Allah'tır. (26/180) ” diyen yüce Peygamberlerin ardınca bir nefer de şahsım olabilmek, ümidi ile bu eserden herhangi bir maddi kazanç beklentim kesinlikle yoktur. Kitap fiyatını minimum seviyede tutabilmek adına ayrıca şahsi gayretlerimde olacaktır. Ayet alıntılarında örneğin yukarıdaki ayet için, (26/180) (Şuara Suresi/180. Ayet) ilk numara Kur-an da ki Sure sırasını / sonraki numara ise Ayet numarasını belirtmektedir. Kitap siparişi vermek için kitapçı olmak şart değildir, kitabın gerçekten de faydalı olduğuna inandı iseniz eş, dosta Allah Rızası için hediye edeyim niyeti ile de

1 - H.Z. ÂDEM PEYGAMBER (YARADILIŞ) Bir vakit Rabbimiz meleklere şöyle buyurdu: -           Ben bir insan yaratacağım ve onu yeryüzüne halife kılacağım. (2/30)   Melekler ise şöyle cevap verdiler: -           Ey Rabbimiz bizler seni hamd ile çokça tesbih ederken, yeryüzünde fesat çıkartıp kan dökecek olan İnsanımı yaratacaksın. (2/30) Rabbimiz ise meleklere şöyle cevap verdi: -           Ben kesinlikle sizlerin bilemeyeceği şeyleri bilirim. (2/30) Böylece dört büyük meleklerden olan Azrail'e Rabbimiz görev verdi. Yeryüzünden toprak getirmesini emretti. Azrail Melek yeryüzünde çeşitli kıtalardan topladığı toprağı Rabbimize getirdi ve Rabbimiz süzülmüş balçık kıvamına getirdiği, bu toprağa insan suretini vererek bir süreliğine onu şekil verilmiş, kurumuş halde bıraktı. Bu süre içerisinde melek topluluğundan olmayan Azazil isminde bir cin vardı. Azazil, Allah'a kullukta o dereceye gelmişti ki yeryüzünde hep secde yapıp, Allah'a kulluk etmiş ve dilediği

2 - H.Z. ÂDEM PEYGAMBER (CENNETTE) Rabbimiz Hz. Âdem’i yarattıktan sonra, onun cennette yalnız kalmaması, kendisine bir arkadaş ve göz aydınlığı olması için Havva annemizi yarattı ve onlara: -           Ey Âdem, sen ve eşin cennete yerleşin. Dilediğiniz yerden yiyin, fakat şu ağaca yaklaşmayın. Yoksa zalimlerden olursunuz. (7/19) diye emir buyurdu. Âdem babamız ve Havva annemiz böylece cennet nimetleri arasında, ipekten elbiseler, altın ve gümüş bilezikler, kuş etleri, süzme bal, süt ve su ırmakları, inciden mercandan yapılmış harikulade köşkler, gümüşten kaplar ve billur kupalardan zencebil karışımı çeşitli içecekler ve Selsebil isimli pınarlardan fışkıran sular arasında, üzerlerinde yemyeşil ince ve kalın ipekten çeşit çeşit giysiler içerisinde, dalbastı kirazlar ve salkım salkım muzlar, çeşit çeşit daha birçok meyve ağaçları ile rengârenk çeşit çeşit çiçekler arasında, ne yakıp kavuran bir sıcaklık, ne de üşüten bir soğuk olmadan, koyu tatlı gölgelikler altında, baze

3 - H.Z. ÂDEM PEYGAMBER (TEVBESİ) Şeytanın aldatıp kandırması ile yasaklı meyveyi yiyen Âdem babamız ve Havva annemizi, Rabbimiz İblis ile birlikte birbirlerine düşman olmak üzere yeryüzüne göndermişti. Hz. Âdem babamız Hindistan'a, Havva annemizi de Arabistan da bulunan Cidde’ye indirildi. O zamanlarda yeryüzü bugünkünden çok daha güzeldi. Ağaçlar, ormanlar, akarsular cıvıl cıvıl kuşlar rengârenk doğa ve çiçekler, her şey cennet gibi olmasa da güzeldi. Ancak Hz. Âdem babamızın bunları görüp mutlu olacak huzur bulacak hali yoktu. Çünkü Rabbimizin emrine uymamıştı. Günler ve geceler boyunca Rabbimizin kendine olan lütuflarını da düşündü. Onun sevgisini kaybetmek korkusuyla çok ağlayıp gözyaşları döktü, hatasından dolayı çok pişman oldu. Rabbimizde ona tövbe yollarını gösterdi ve Rabbimize şöyle yöneldi: -           Ey Rabbimiz (ben ve Havva) kendimize zulmettik eğer sen bizi bağışlamaz merhamet buyurmaz isen kuşku yok ki biz zararı uğrayanlardan oluruz. (7/23) diyerek du

4 - H.Z. ÂDEM PEYGAMBER (DÜNYADA) Yeryüzüne indirildikten sonra, günahlarına çokça tövbe eden ve böylece Rabbimizin affettiği Hz. Âdem Peygamberimiz, yeryüzüne halife kılınmış ve artık Havva annemiz ile birlikte yeryüzüne yaşamaya başlamışlardı. Ancak dünya hayatı cennette yaşamak gibi değildi. Cennette yiyecek, içecek, giyinme ve barınma gibi hiçbir ihtiyaçlarını karşılamak için çalışmalarına gerek yoktu. Tüm rızıkları hazırdı, ancak dünyada bütün bunları kazanmak için çalışmak gerekiyordu. Rabbimiz Hz. Âdem Peygambere dünyada yaşayabilmeleri için birçok ilimleri ve eşyaları nasıl yapıp kullanacağını bildirmiş öğretmişti. Hz. Âdem Peygamberimiz toprağı ekip biçerek yiyecekler üretmeye, avcılık ile de hayvan derilerinden giysiler yapmaya başlamıştı. İşin esası aslında Rabbimiz Hz. Âdem ve Havva'yı sonsuza dek cennette yaşamak için değil, insanlığın neslini dünyada var etmek için yaratmıştı. Cennette bir süre yaşamaları da bir imtihan sırrı gereği içindi. Çünkü insan doğumund